Muhafazakarlık

MUHAFAZAKARLIK

tarihsel kökleri 18. yy sonları ve 19. yy başlarına dayanır. fransız devriminden sonra gerçekleşen büyk ölçekteki

siyasi ve ekonomik değişime bir tepki olrak doğdu.bu anlamda muhafazkarlk eski rejime dönmey ilişkin bir eğilimi ifade edyo.

bir muhafazarklık anlayışında değişime tamamen bir direnç gösterilip hertürlü değişime karşı çıkılırken diğer bir anlayışta

toplumsal düzeni temelden sarsmayan değişimlere sıcak bakılır.

gelenek: geleneklere, yerleşmiş ananelere, kalıcılığını göstermiş kurumlara derin bir saygı duyularak bunlar muhafaza

edilmeye çalışılır. gelenek geçmiş tecrübe ve deneyimlere dayandığı için değerlidir ve hem bugün için hem de gelecek

nesiller aktarılabilmesi için muhafaza edilmelidir. ayrıca gelenek, bireylere sosyal ve tarihsel bir aidiyet hissi vererek

istikrar ve güvenin gelişmesine yardımcı olur.

pragmatizm: dünyanın karmaşık yapısının insan aklıyla anlaşılamayacağını savunurlar. soyut ilkelere ve düşünce sistemlerine

güvenmezler. onun yerine tecrübeye ve tarihe değer verirler.

beşeri mükemmel olamayış: insanlar güvenlik arayışı içinde olan istikrarlı ve düzenli bir toplum düzeni isteyen ve geçmişten gelen tecrübeleryile

hareket eden yaratıklardır. ayrıca insanlar ahlaki bakımdan bozukturlar. iktidar hırsıyla lekelenmişlerdir. toplumda bir

düzensizliğe sebebiyet verirler. bu bakımdan güçlü bir otoritenin (devletin) varlığını savunurlar.

organizmacılık: muhafazakarlar toplumu geleneksel olarak organik bir bütün olarak görürler. toplum çeşitli kurumlarıyla ve

toplumun sağlık ve istikrarını sağlayan toplumun dokusuyla (aile, yerel cemaatler, millet vb.) doğal bir gereklilik olarak

inşa edilmiştir.gelenekler ve ortak kültür de topluluğun idamesi ve sosyal uyum için hayati öneme sahiptir.

hiyerarşi: organik bir toplumda sosyal konum ve statüler kaçınılmazdır. ancak bu yaklaşımda hiyerarşi ve eşitslik çatışmaya

sebep olmaz. çünkü toplum karşılıklı yükümlülük ve ödevlerle birbirine bağlıdır. hayattaki mevkileri büyük oranda şans ve

doğuma bağlı olan müreffeh ve imtiyazlı kesim diğer kesimlere karşı sorumluluk sahibidir.

otorite: otoritenin yukarıdan aşşağıya doğru uygulanması gerektiğini, bilgi, tecrübe ve eğitim sahibi olmayanların kendi

çıkarlarını koruyabilmeleri için bir lidere ihtiyac duyduklarını savunurlar. onlara göre otorite insanların kim olduğunu ve

onlardan ne beklediklerini anlamalarına yarayan somut bir duygu veren sosyal bir uyum kaynağıdır. bu yüzden özgürlük

sorumlulukla birlikte varolur.

mülkiyet: muhafakarlara göre mülkiyet insanlara güven hissi ve devletten bağımsılık düzeyi veren, insanların başkalarının

mülkiyetine saygı göstermesini sağlıyan hayati derecede önemli bir değer olarak görürler. mülkiyet insanların kişiliklerinin

dışsallaştırılmış halidir.(evlerinde arabalarında kendileirni görürler). ancak mülk sahibi hakları olduğu kadar sorumlulukları

da kapsar. mülkiyet geçmiş nesillerden devralınıp gelecek nesillere aktarılacak bu yüzden muhafaza edilecek bir şeydir.